Vilcabamba – dawne miasto w dzisiejszym Peru,
legendarna stolica Inków, w latach 1536-1572 siedziba władców inkaskich, z
której opierali się postępującej ekspansji Hiszpanów. W 1572 roku miasto
to zostało zdobyte i zburzone przez Hiszpanów, a jego lokalizacja uległa
zapomnieniu.
Poszukiwania Vilcabamby trwały od XVIII wieku. W 1911 roku Hiram
Bingham odkrył ruiny Espíritu Pampa w lesie odległym o 130 km na
zachód od Cuzco, niemniej jednak uznał je za zbyt skromne na stolicę
(zapominając, że była to stolica na wygnaniu), za którą ostatecznie przyjął
również odkryte przez siebie, Machu Picchu. W latach 60. XX wieku do tych
samych ruin dotarli Antonio Santander i Gene Savoy, którzy
uznali je za ostatnią stolicę Inków. Nie mieli jednak na to żadnych konkretnych
dowodów.
W 1976 roku Tony Halik i Elżbieta Dzikowska wraz
z profesorem Edmundo Guillénem ponownie dotarli do ruin Vilcabamby. W
Archiwum Indiańskim w Sewilli, Guillen dotarł do listów żołnierzy
hiszpańskich, którzy opisywali trasę podbojów, jak również to, co zastali w
Vilcabambie. Porównanie treści tych listów z rzeczywistymi ruinami było więc
pierwszym bezpośrednim dowodem, że jest to właśnie legendarna siedziba władców
inkaskich.
W późniejszych latach, Vincent Lee i John
Hemming prowadzili prace archeologiczne i badania, których wyniki były
dalszym potwierdzeniem tej teorii.
Źródła:
www.wikipedia.pl
www.ecuaworld.com
viajescuscoperu.com
www.incatrail-peru.com
